Μαρία Μιχαλέλλη

Τι θυμάμαι από τις μέρες του   1940

........................................................................

Συνέντευξη του Παναγιώτη Μιχαλέλλη με τη γιαγιά του Μαρία Μιχαλέλλη

που είναι 92 χρονών και ζει στο Κάτω Τρίτος – Οκτώβριος 2017

Το 1940 έως το 1941 είχαμε πόλεμο. Για πρώτη φορά έβλεπα αεροπλάνα.

Τρέμαμε τους βομβαρδισμούς και τρέχαμε να κρυφτούμε, παιδιά, γονείς, νέοι και γέροι. Επικρατούσε ένας πανικός. Όταν ήρθαν οι Γερμανοί ο φόβος έγινε ακόμα μεγαλύτερος γιατί ήταν πάρα πολύ άγριοι.

Οι άνθρωποι πεινούσαν και το μόνο που έτρωγαν ήταν χόρτα και σαλιγκάρια και με το χειρόμυλό τους άλεθαν το λίγο σιτάρι και έκαναν τηγανίτες αντί για ψωμί.  Στο χωριό μου είχαμε να φάμε μόνο λάδι και λίγα ζωντανά που σφάζαμε.

Τρώγαμε βέβαια και ψάρια που μας έδιναν οι ψαράδες.  Δεν είχαμε ηλεκτρικές συσκευές τότε παρά μόνο λάμπες πετρελαίου αλλά και αυτές τις σβήναμε το βράδυ γιατί μας είχαν πει να κάνουμε συσκότιση και να μην βλέπουν τα φώτα τα αεροπλάνα.